Ik leef nog
25 februari 2015 - Melbourne, Australië
Halloooo ladyboys!
Belofte 1: we gaan het hier leuk houden. Geen verhalen van "en toen ging ik dit doen..."
Belofte 2: ik zal schaamtevolle dingen niet achterhouden. We houden het juicy.
Belofte 3: er zullen meer beloftes volgen. Suggesties zijn welkom.
Mijn jetlag is met inmiddels 80 pilletjes melatonine achter de kiezen redelijk onder controle. Desiree, kan jij zeggen of die pilllen Evidence Based helpen? Anders schaar ik het onder placebo-effect want het werkt in ieder geval prima. Samay, een vriendelijke Pakistaan op de Ambulacedienst met een grote liefde voor paarden vertelde me dat je 1 dag per gepasseerde tijdzone nodig hebt om van je jetlag af te komen. Toen ik hem vertelde dat ik (wel) jong was en mezelf nog goed kan aanpassen kwam er een pijnlijke, doch nostalgiche blik op zijn gezicht. Misschien moet ik hem maar van de melatonine vertellen.
Bij vertrek uit Nederland heb ik het verrassend moeilijk gehad met afscheid nemen. Had al in geen twee jaar gehuild sinds het uitmaken met die ene Lange, maar dankzij de eerste tranenstroom van Susanne (ja, bedankt nog) die kort daarna werd opgevolgd door die van haar bijna naamgenoot Sanne (de S staat voor Sentimenteel) hield ook ik het niet meer droog. Alleen in het vliegtuig zitten was daarna ronduit kut.
Gelukkig haalde Geoff, mijn solitaire en tikkeltje vreemde Airbnb Landlord me op van het vliegveld en kon ik van mijn jetlagverlofdag genieten. Die dag kwam ik er achter dat de bamboe hier door het asfalt heen kan groeien (zie foto), dat mijn pinpas niet werkte (inmiddels semi-opgelost), dat Melbourne heel lekker ruikt (naar een combinatie van hars met bloemetjes), dat het het ene uur tepelverstijvend koud kan zijn en het andere zonnesteekveroorzakend heet (het 4 seasons in one day fenomeen) en dat niet alle dieren in Australie per definitie gevaarlijk zijn. Bij het blokje om wandelen na mijn middagdutje -meer kon ik nog niet aan -ben ik achtereenvolgens geschrokken van 1. een kever 2. mieren en 3. een vlinder. Maar geen zorgen, net als mijn maagdelijkheid ooit zal ook deze irreele angst voor Australische dieren verdwijnen.
- Een ritje extreme ambulance (een ambulance met extra bevoegdheden) en een shift in de ambulancehelikopter en vliegtuig staat gepland!
- De vogels hier (die overigens op gewone eksters lijken) maken een geluid als digitale robotbliepjes zoals uit de eerste startrek afleveringen.
- Er staan al twee etentjes met leuke collega's op de planning.
- Komende zondag ga ik koalas en pinguins bekijken met Geoff.
- De eerste bus naar de Ambulancedienst stopt recht voor mijn huis.
- Mijn ipod kan me kennelijk uit een dip halen.
- Mijn vrienden zijn fantastisch.
Wat dubieus is:
- de Taylor Lautner poster op mijn kamer.
Wat minder is
- De ozonlaag
Bye girl! Have fun having fun! XOXO